ACTA APOSTOLICAE SEDIS

Documenti analoghi
Lettera Apostolica Sedula Mater in forma di Motu Proprio con cui si istituisce il Dicastero per i Laici, la Famiglia e la Vita Rinunce e nomine

La Santa Sede PAPA FRANCESCO STATUTO DEL DICASTERO PER I LAICI, LA FAMIGLIA E LA VITA

Estinzione della giurisdizione territoriale dell Abbazia di San Paolo fuori le Mura

ACTA APOSTOLICAE SEDIS

ACTA APOSTOLICAE SEDIS

ATTI UFFICIALI IN APPLICAZIONE DEL CODICE DI DIRITTO CANONICO

ACTA APOSTOLICAE SEDIS

ACTA APOSTOLICAE SEDIS

ACTA APOSTOLICAE SEDIS

ACTA APOSTOLICAE SEDIS

ACTA APOSTOLICAE SEDIS

ACTA APOSTOLICAE SEDIS

Ita per consolare essa-stessa scrisse a-lei per lettera la-sua benedizione e anche assolse essa Eng Esp Fra Por

ACTA APOSTOLICAE SEDIS

ACTA APOSTOLICAE SEDIS

Il simbolo nicenocostantinopolitano. La sintesi delle verità di fede cristiane: testo e punti di attenzione

ACTA APOSTOLICAE SEDIS

ACTA APOSTOLICAE SEDIS

ACTA APOSTOLICAE SEDIS

ACTA APOSTOLICAE SEDIS

ACTA APOSTOLICAE SEDIS

ACTA APOSTOLICAE SEDIS

La Santa Sede CHIROGRAFO DEL SANTO PADRE FRANCESCO PER L'ISTITUZIONE DELLA PONTIFICIA COMMISSIONE PER LA TUTELA DEI MINORI

MOTU PROPRIO QUAERIT SEMPER

lemma traduzione parte del discorso gruppo posizione māgnus -a -um grande Aggettivo: I Classe (I e II Misura 25 Declinazione)

ACTA APOSTOLICAE SEDIS

STATUTO. Costituzione

COMMENTO ALLO STATUTO DEL DICASTERO PER I LAICI, LA FAMIGLIA E LA VITA

ACTA APOSTOLICAE SEDIS

CARITAS AMBROSIANA E ORGANISMI COLLEGATI

aborto e eutanasia: peccato contro Dio Creatore

Elementi di Diritto Canonico

La Santa Sede PAPA FRANCESCO STATUTO DELLA SEGRETERIA PER LA COMUNICAZIONE. Preambolo

ACTA APOSTOLICAE SEDIS

ACTA APOSTOLICAE SEDIS

ACTA APOSTOLICAE SEDIS

ACTA APOSTOLICAE SEDIS

Statuto - Caritas Diocesana di Firenze 2

CEI Paoline Milano Aborto procurato CEI Paoline Milano CEI Paoline Milano Libreria editrice vaticana.

ACTA APOSTOLICAE SEDIS

2. Aborto procurato CEI Paoline Milano Giovanni Paolo II. Giovanni Paolo II. Benedetto XVI. Pontificio Consiglio per la famiglia

«Va' nella tua casa, dai tuoi, annuncia loro ciò che il Signore ti ha fatto e la misericordia che ha avuto per te».

ACTA APOSTOLICAE SEDIS

ARCIDIOCESI DI LANCIANO-ORTONA

INDICE. Parte prima DIRITTO DI DIFESA E PROCESSO CANONICO DI NULLITÀ MATRIMONIALE

INDICE - SOMMARIO CAPITOLO PRIMO NOZIONI E RIFLESSIONI PRELIMINARI

Calendario attività diocesane e celebrazioni presiedute da Mons. Vescovo

ACTA APOSTOLICAE SEDIS

GIOVANNI PAOLO II LIBRI /1

Cosa pensi se dico caritas?

DIOCESI DI GROSSETO CALENDARIO 2017

UNITALSI UNIONE NAZIONALE ITALIANA TRASPORTO AMMALATI A LOURDES E SANTUARI INTERNAZIONALI

INDICE INDICE. Parte Prima INTRODUZIONE CAPITOLO I IL DIRITTO E LA GIUSTIZIA NELLA CHIESA

Speciale Giornata Missionaria

Il Codice di Guardiagrele

ACTA APOSTOLICAE SEDIS

Pag. 1 Fo fede io sottoscritto parroco della parrocchiale chiesa di S. Maria a Piazza di Napoli come sotto il dì 6 e 8 di questo corrente mese di

ACTA APOSTOLICAE SEDIS

SANDRO GHERRO DIRITTO CANONICO. (nozioni e riflessioni) I. - DIRITTO COSTITUZIONALE. Quarta edizione CEDAM CASA EDITRICE DOTT.

Diocesi di Alghero-Bosa. Calendario Diocesano

ACTA APOSTOLICAE SEDIS

CALENDARIO ACCADEMICO A. A. 2015/2016

GIOVANNI PAOLO II - LIBRI /1

ECOLE INSTRUMENT DE PAIX ITALIA

ACTA APOSTOLICAE SEDIS

1 Ve 12 a Giornata nazionale per la custodia del Creato. 2 Sa. 3 Do XXII Domenica del Tempo ordinario. 4 Lu. 5 Ma. 6 Me. 7 Gi

ANNO SANTO DELLA MISERICORDIA. ARCIDIOCESI METROPOLITANA di CATANZARO SQUILLACE

Attività di potenziamento e recupero

CONCESSA L INDULGENZA PLENARIA AL SANTUARIO

ACTA APOSTOLICAE SEDIS

LE STATISTICHE DELLA CHIESA CATTOLICA

CALENDARIO PASTORALE DIOCESANO

Centro Pastorale S. G.M. Conforti (ex Saveriani), h : Parr. Madonna S. Rosario, h :

LE STATISTICHE DELLA CHIESA CATTOLICA

prof. Paolo Gherri Teologia del Diritto canonico Teologia e Diritto canonico: Il CIC, ultimo documento del Vaticano II

LE STATISTICHE DELLA CHIESA CATTOLICA

ANNO ACCADEMICO

Informazioni riguardanti l anno accademico 2015/2016 CALENDARIO

Certamen Latinum Syracusanum MMXIV EDITIO XXVIII

Il Presidente della Repubblica

Diocesano. Calendario

CONVENTIO ACCORDO TRA LA SANTA SEDE E IL GOVERNO DELLA REPUBBLICA DI MALTA SULL'INCORPORAZIONE DELLA FACOLTÀ DI TEOLOGIA NELL'UNIVERSITÀ DI MALTA

ACTA APOSTOLICAE SEDIS

Questo Sinodo, che, come ogni istituzione umana, col passare del tempo potrà essere maggiormente perfezionato, è retto dalle seguenti norme generali.

MONITOR ECCLESIASTICUS

SANDRO GHERRO DIRITTO CANONICO. (nozioni e riflessioni) I. - DIRITTO COSTITUZIONALE. Terza edizione CEDAM

Regolamento della Consulta Medica della Congregazione delle Cause dei Santi

LE STATISTICHE DELLA CHIESA CATTOLICA

ACTA APOSTOLICAE SEDIS

S.E. Mons. Faustino Sainz Muñoz, Arcivescovo tit. di Novaliciana, Nunzio Apostolico presso le Comunità Europee;

COMPENDIUM VITAE, VIRTUTUM ac MIRACULORUM necnon Actorum in CAUSA CANONIZATIONIS

DIOCESI DI LIVORNO STATUTO CONSULTA DIOCESANA AGGREGAZIONI LAICALI

La bellezza dell amore negli scritti di Giovanni Paolo II: Etica ed estetica

PROGRAMMA DI RELIGIONE CLASSI QUARTE ANNO SCOLASTICO 2015/16 AREA STORICO-FENOMENOLOGICO

CALENDARIO PASTORALE

Settembre 27 domenica 6 domenica 13 domenica 20 domenica

I BENI CULTURALI DI INTERESSE RELIGIOSO

INDICE GENERALE. Parte Prima SANTITÀ E VITA DI FEDE

SETTEMBRE Comunione agli ammalati a S.Filastro Adorazione Eucaristica nelle due parrocchie ( ) Ora media

ACTA APOSTOLICAE SEDIS

Transcript:

An. et vol. CVIII 2 Septembris 2016 N. 9 ACTA APOSTOLICAE SEDIS C O M M E N T A R I U M O F F I C I A L E Directio: Palazzo Apostolico Città del Vaticano Administratio: Libreria Editrice Vaticana ACTA FRANCISCI PP. LITTERAE DECRETALES Quibus Beatae Mariae Christinae ab Immaculata Conceptione Sanctorum honores decernuntur. FRANCISCUS EPISCOPUS Servus Servorum Dei ad perpetuam rei memoriam «Operamini non cibum, qui perit, sed cibum, qui permanet in vitam aeternam, quem Filius hominis vobis dabit; hunc enim Pater signavit Deus!» (Io 6, 27). Beata Maria Christina ab Immaculata Conceptione, in saeculo Adelaidis Brando, haec Evangelii verba intense vixit atque amorem in Eucharistiam propositum suae vitae effecit, quam in continua peregit Iesu in hoc Sacramento adoratione. Neapoli die I mensis Maii anno MDCCCLVI orta est ac iam puella ingressa est viam mortificationis et sanctitatis quaerendae. Primam Communionem fecit die VIII mensis Decembris anno MDCCCLXIV atque deinceps Eucharistia in medio exstitit eius cogitationum et affectuum, cum studeret victima fieri Domino consecrata. Namque asserebat: «Utinam operam condere possim destinatam ad expiandas iniurias et contumelias, quas Iesus patitur ab hominum ingratitudine». Apud varias religiosas communitates accepta est,

960 Acta Apostolicae Sedis Commentarium Officiale sed infirma valetudo coëgit eam in familiam revertere. Attamen firma voluntate se plane dicandi Sanctissimi Sacramenti cultui anno MDCCCLXXX cum quibusdam sociis Neapoli perpetuam incohavit adorationem. Beata sensit suum locum esse iuxta tabernaculum, ut se offerret cum Iesu Hostia, victima reparationis expiationisque perennis. Validum auxilium et solacium invenit in sancto Ludovico a Casaurea et in Venerabili Servo Dei Michaële Angelo Longo de Marigliano. Propter suam magnam humilitatem conabatur ante mundi oculos se abscondere, sed celeriter quaedam iuvenes, eius virtutibus haud communibus attractae, in parvam eius communitatem accipi postulaverunt. Anno MDCCCLXXXIV sedes nascentis Congregationis in Casauream est translata, approbante Eminentissimo Cardinale Guglielmo Sanfelice d'acquavella, O.S.B., Archiepiscopo Neapolitano. Etiamsi communitas in extrema paupertate viveret atque Fundatrix semper infirmae esset valetudinis, sociarum eius numerus auctus est ideoque aliae domus sunt constitutae. Anno MCMIII data est approbatio pontificia Congregationis sub nomine officioso «Victimae Expiatrices Iesu Sacramentati» atque Fundatrix una cum viginti sociis vota perpetua nuncupavit. Propositum operae desideratum a Beata erat adoratio perpetua atque divini cultus erga Sanctissimum Sacramentum promotio. Ex Domini amore desiderium ortum est humanae christianaeque iuvenum de humilioribus coetibus institutionis, amplectentis spiritalia exercitia pro adulescentibus et catecheticum scholasticumve munus docendi. Cum autem amor sit «diffusivum sui», nec assistentia erga pauperiores iuvenes, potissimum pupillas deficere poterat. Corporis infirmitas Beatae sustinebatur fide heroica et continua oratione. Noctem transigebat in sella unde tabernaculum videre potuit atque e dialogo amabili suo cum Sponso vim traxit non solum ad offerendum se ipsam uti victimam expiationis pro hominum peccatis, sed etiam ut Congregationem suam prudenter sapienterque regeret. Christi amori fìdelis, beata Maria Christina vixit in perfecta castitate a iuvenili aetate ut plene et exclusive ad suum Sponsum caelestem pertineret. Divinae Providentiae fisa, paupertatem et oboedientiam exercuit, ita manifestans voluntatem Christum artius sequendi. Docebat novitias: «In mente iugiter habetote, filiae meae, humilitatem esse fundamentum super quod spiritale ponitur aedificium; sanctitas in qualibet anima sine humilitate non potest haberi. Animae humiles constituunt Dei delectamentum». Dives in virtutibus et meritis, sanctitatis fama circumdata die XX mensis Ianuarii anno MCMVI pie in Domino obdormivit.

Acta Francisci Pp. 961 Ad beatificationem parandam annis MCMXXVII-MCMXL apud Curiam Neapolitanam celebrati sunt Processus Ordinarii de sanctitatis fama, scriptis et non cultu. Die IV mensis Maii anno MCMLXXII prodiit Decretum super Causae introductione ac deinde Processus Apostolicus perfectus est. Die II mensis Iulii anno MCMXCIV sanctus Ioannes Paulus II Decretum de virtutibus heroum in modum exercitis promulgavit. Praeterea quaedam sanatio mira putata discussa est, quam Commissio medica apud Congregationem de Causis Sanctorum constituta secundum scientiam inexplicabilem declaravit. Consultores Theologi in Congressu die II mensis Octobris anno MMI hanc sanationem intercessioni Mariae Christinae ab Immaculata Conceptione adscripserunt, itemque iudicarunt Cardinales et Episcopi in Sessione Ordinaria die VI mensis Novembris anno MMI congregati. Proinde die XX mensis Decembris eiusdem anni coram sancto Ioanne Paulo II promulgatum est Decretum super miro, idemque Summus Pontifex die XXVII mensis Aprilis anno MMIII eam Beatam publice declaravit. Ad canonizationem consequendam die XIV mensis Aprilis anno MMXI Neapoli Inquisitio dioecesana perfecta est de quadam mira sanatione. Consultores Medici Congregationis de Causis Sanctorum illud factum scientifice inexplicabile agnoverunt. Consultores Theologi, in Congressu peculiari die XXIV mensis Iunii anno MMXIV congregati, huiusmodi sanationem intercessioni Beatae tribuerunt, ac Patres Cardinales et Episcopi, adstantes in Sessione Ordinaria die XVI mensis Septembris eodem anno, pariter censuerunt. Insequenti die Nos Ipsi facultatem fecimus Congregationi de Causis Sanctorum ut Decretum super miro ederet, atque, faventibus Patribus Cardinalibus, in Consistorio die XX mensis Octobris anno MMXIV statuimus ut canonizationis ritus die XVII mensis Maii anno MMXV Romae celebraretur. Hodie igitur in foro Petriano inter sacra hanc pronuntiavimus formulam: Ad honorem Sanctae et Individuae Trinitatis, ad exaltationem fidei catholicae et vitae christianae incrementum, auctoritate Domini nostri Iesu Christi, beatorum Apostolorum Petri et Pauli ac Nostra, matura deliberatione praehabita et divina ope saepius implorata, ac de plurimorum Fratrum Nostrorum consilio, Beatas Ioannam Aemiliam de Villeneuve, Mariam Christinam ab Immaculata Conceptione, Mariam Alfonsinam Danil Ghattas et Mariam a Iesu Crucifixo Baouardy Sanctas esse decernimus et definimus, ac Sanctorum Catalogo adscribimus, statuentes eas in universa Ecclesia inter Sanctos pia devotione recoli debere. In nomine Patris et Filii et Spiritus Sancti.

962 Acta Apostolicae Sedis Commentarium Officiale Quae autem his Litteris decrevimus, nunc et in posterum rata et firma esse volumus, contrariis quibuslibet rebus minime obstantibus. Datum Romae, apud Sanctum Petrum, die decimo septimo mensis Maii, anno Domini bismillesimo quinto decimo, Pontificatus Nostri tertio. EGO FRANCISCUS Catholicae Ecclesiae Episcopus Marcellus Rossetti, Proton. Apost. Loco G Plumbi In Secret. Status tab., n. 82.449

Acta Francisci Pp. 963 LITTERAE APOSTOLICAE MOTU PROPRIO DATAE I Sedula Mater quibus Dicasterium pro Laicis, Familia et Vita constituitur. Sedula Mater laicis, familiis vitaeque semper annorum decursu curam et sollicitudinem adhibuit Ecclesia, miserentis Salvatoris demonstrans in homines dilectionem. Nos Ipsi pro Nostro Dominici gregis Pastoris munere haec ob oculos habentes, omnia disponere festinamus, ut commodius latiusque Christi Iesu divitiae in christifideles effundantur. Quapropter alacriter operam damus ut Curiae Romanae Dicasteria ad nostri temporis condiciones accommodentur ipsaque ad universalis Ecclesiae necessitates aptentur. Nominatim de fidelibus laicis, de familia, de vita cogitamus, quibus subsidia adiumentaque ministrare cupimus, ut operosi nostrae aetatis Evangelii sint testes et ipsius Redemptoris ostendant bonitatem. Itaque, cunctis perpensis diligenter rebus, Nostra Apostolica potestate Dicasterium pro Laicis, Familia et Vita constituimus, peculiaribus statutis moderandum. Munia officiaque quae hucusque ad Pontificium Consilium pro Laicis et Pontificium Consilium pro Familia pertinuerunt, ad hoc Dicasterium proximo die I mensis Septembris, illis Pontificiis Consiliis exstinctis, transferentur. Quod autem decrevimus, volumus et nunc et in posterum tempus vim habere, contrariis rebus quibuslibet non obstantibus. Datum Romae, apud Sanctum Petrum, die XV mensis Augusti, in sollemnitate Assumptionis Beatae Mariae Virginis, anno MMXVI, Iubilaeo Misericordiae, Pontificatus Nostri quarto. FRANCISCUS PP.

964 Acta Apostolicae Sedis Commentarium Officiale STATUTUM NOVI DICASTERII PRO LAICIS, FAMILIA ET VITA Art. 1 Il Dicastero è competente in quelle materie che sono di pertinenza della Sede Apostolica per la promozione della vita e dell apostolato dei fedeli laici, per la cura pastorale della famiglia e della sua missione, secondo il disegno di Dio e per la tutela e il sostegno della vita umana. Art. 2 1. Il Dicastero è presieduto dal Prefetto, coadiuvato da un Segretario, che potrebbe essere laico, e da tre Sotto-Segretari laici, ed è dotato di un congruo numero di Officiali, chierici e laici, scelti, per quanto è possibile, dalle diverse regioni del mondo, secondo le norme vigenti della Curia Romana. 2. Il Dicastero è articolato in tre Sezioni: per i fedeli laici, per la famiglia e per la vita, presiedute ciascuna da un Sotto-Segretario. Art. 3 1. Il Dicastero ha propri membri, tra cui fedeli laici, uomini e donne, celibi e coniugati, impegnati nei diversi campi di attività e provenienti dalle diverse parti del mondo, così che rispecchino il carattere universale della Chiesa. 2. Dispone di propri Consultori. 3. Il Dicastero segue in tutto le norme stabilite per la Curia Romana. Art. 4 Promuove e organizza convegni internazionali e altre iniziative sia attinenti all apostolato dei laici, all istituzione matrimoniale e alla realtà della famiglia e della vita nell ambito ecclesiale, sia inerenti le condizioni umane e sociali del laicato, dell istituto familiare e della vita umana nell ambito della società. Sezione per i fedeli laici Art. 5 Spetta al Dicastero animare e incoraggiare la promozione della vocazione e della missione dei fedeli laici nella Chiesa e nel mondo, come singoli, coniugati o no, e altresì come membri appartenenti ad associazioni, movimenti,

Acta Francisci Pp. 965 comunità. Esso, inoltre, promuove studi per contribuire all approfondimento dottrinale delle tematiche e delle questioni riguardanti i fedeli laici. Art. 6 1. Favorisce nei fedeli laici la coscienza della corresponsabilità, in forza del Battesimo, per la vita e la missione della Chiesa, secondo i diversi carismi ricevuti per l edificazione comune, con una particolare attenzione alla peculiare missione dei fedeli laici di animare e perfezionare l ordine delle realtà temporali (cfr LG, 31). 2. Nello spirito della costituzione pastorale Gaudium et spes, che invita a fare proprie le gioie e le speranze le tristezze e le angosce degli uomini di oggi, promuove tutte le iniziative che riguardano l azione evangelizzatrice dei fedeli laici nei vari settori delle realtà temporali, tenendo conto della competenza che, in queste stesse materie, hanno altri organismi della Curia Romana. 3. Promuove anche la partecipazione dei fedeli laici all istruzione catechetica, alla vita liturgica e sacramentale, all azione missionaria, alle opere di misericordia, di carità e di promozione umana e sociale. Ne sostiene e incoraggia altresì la presenza attiva e responsabile negli organi consultivi di governo presenti nella Chiesa a livello universale e particolare. 4. Valuta le iniziative delle Conferenze episcopali che chiedono alla Santa Sede, secondo le necessità delle Chiese particolari, l istituzione di nuovi ministeri e uffici ecclesiastici. Art. 7 1. Erige le aggregazioni dei fedeli e i movimenti laicali che hanno un carattere internazionale e ne approva o riconosce gli statuti, salva la competenza della Segreteria di Stato; tratta altresì eventuali ricorsi amministrativi relativi alle materie di competenza del Dicastero. 2. Riguardo ai Terzi Ordini secolari e alle associazioni di vita consacrata, cura soltanto ciò che si riferisce alla loro attività apostolica. Sezione per la Famiglia Art. 8 1. Alla luce del magistero pontificio, promuove la cura pastorale della famiglia, ne tutela la dignità e il bene basati sul sacramento del matrimonio,

966 Acta Apostolicae Sedis Commentarium Officiale ne favorisce i diritti e la responsabilità nella Chiesa e nella società civile, affinché l istituzione familiare possa sempre meglio assolvere le proprie funzioni sia nell ambito ecclesiale che in quello sociale. 2. Discerne i segni dei tempi per valorizzare le opportunità, in favore della famiglia far fronte con fiducia e sapienza evangelica alle sfide che la riguardano e applicare nell oggi della società e della storia il disegno di Dio sul matrimonio e la famiglia. 3. Segue l attività degli istituti, delle associazioni, dei movimenti e delle organizzazioni cattoliche, nazionali e internazionali, il cui fine è servire il bene della famiglia. Art. 9 1. Cura l approfondimento della dottrina sulla famiglia e la sua divulgazione mediante un adeguata catechesi; favorisce in particolare gli studi sulla spiritualità del matrimonio e della famiglia e il loro risvolto formativo. 2. Offre linee direttive per programmi formativi per i fidanzati che si preparano al matrimonio e per le giovani coppie. 3. Offre linee direttive anche per programmi pastorali che sostengano le famiglie nella formazione dei giovani alla fede e alla vita ecclesiale e civile, attenti specialmente ai poveri e agli emarginati. 4. Favorisce l apertura delle famiglie all adozione e all affidamento dei bambini e alla cura degli anziani, rendendosi presente presso le istituzioni civili perché sostengano tali pratiche. Art. 10 Ha un diretto legame con il Pontificio Istituto Giovanni Paolo II per studi su Matrimonio e Famiglia, sia con la sede centrale che con gli istituti affiliati, per promuovere un comune indirizzo negli studi su matrimonio, famiglia e vita. Sezione per la Vita Art. 11 1. Sostiene e coordina iniziative in favore della procreazione responsabile, come pure per la tutela della vita umana dal suo concepimento fino al suo termine naturale, tenendo presenti i bisogni della persona nelle diverse fasi evolutive.

Acta Francisci Pp. 967 2. Promuove e incoraggia le organizzazioni e associazioni che aiutano la donna e la famiglia ad accogliere e custodire il dono della vita, specialmente nel caso di gravidanze difficili, e a prevenire il ricorso all aborto. Sostiene altresì programmi e iniziative volti ad aiutare le donne che avessero abortito. Art. 12 Sulla base della dottrina morale cattolica e del Magistero della Chiesa studia e promuove la formazione circa i principali problemi di biomedicina e di diritto relativi alla vita umana e circa le ideologie che vanno sviluppandosi inerenti la stessa vita umana e la realtà del genere umano. Art. 13 La Pontificia Accademia per la Vita è connessa con questo Dicastero, il quale in merito alle problematiche e tematiche di cui all art. 11 si avvale della sua competenza. Il presente Statuto è approvato ad experimentum. Ordino che esso sia promulgato tramite pubblicazione su L Osservatore Romano e quindi pubblicato anche sugli Acta Apostolicae Sedis, entrando in vigore il 1 settembre 2016. A partire da tale data cesseranno dalle proprie funzioni il Pontificio Consiglio per i Laici e il Pontificio Consiglio per la Famiglia, i quali verranno soppressi essendo parimenti abrogati gli articoli 131-134 e 139-141 della Cost. ap. Pastor Bonus. Dato a Roma, 4 giugno 2016. FRANCESCO

968 Acta Apostolicae Sedis Commentarium Officiale II Humanam Progressionem quibus Dicasterium ad integram humanam progressionem fovendam constituitur. Humanam progressionem integram in Evangelii luce foveat oportet Ecclesia tota sua natura suaque navitate. Eiusmodi quidem progressio per sollicitudinem de inaestimabilibus bonis iustitiae, pacis et tutelae rerum creatarum peragitur. Apostoli Petri Successor Sua in opera ad eiusmodi bona promovenda continenter instituta accommodat quae cum Ipso consociatam operam prosequuntur quo aptiore modo postulationibus virorum mulierumque respondere possint quibus servire vocantur. Quapropter ut cura Sanctae Sedis his in provinciis efficiatur, sicut etiam in illis quae ad valetudinem respiciunt et caritatis opera, Dicasterium ad Integram Humanam Progressionem fovendam constituimus. Ad eiusmodi Dicasterii munera peculiari modo pertinebunt quaestiones respicientes ad migrationes, egentes, aegrotantes, repulsos et a societate segregatos, contentionum armatorum et calamitatum naturalium victimas, carcere clausos, opere carentes atque cuiuslibet formae servitutis et cruciatus victimas. Novum in Dicasterium, Statuto rectum quod hoc ipso die ad experimentum approbamus, confluent, a die I mensis Ianuarii anno MMXVII, munia horum in praesens Pontificiorum Consiliorum: Pontificii Consilii de Iustitia et Pace, Pontificii Consilii «Cor Unum», Pontificii Consilii de Spirituali Migrantium atque Itinerantium Cura atque Pontificii Consilii pro Valetudinis Administris. Memorato die haec quattuor Dicasteria suis ab officiis cessabunt atque exstinguentur, abrogatis articulis 142-153 Constitutionis apostolicae Pastor Bonus. Quaecumque vero hisce Litteris Apostolicis Motu Proprio datis decreta sunt, ea omnia firma ac rata esse iubemus, contrariis quibuslibet non obstantibus, peculiari etiam mentione dignis, atque decernimus ut per editionem in actis diurnis L Osservatore Romano et deinde in Actis Apostolicae Sedis promulgentur et vim suam exserant a die I mensis Ianuarii anno MMXVII. Datum Romae, apud Sanctum Petrum, die XVII mensis Augusti, anno MMXVI, Iubilaeo Misericordiae, Pontificatus Nostri quarto. FRANCISCUS PP.

Acta Francisci Pp. 969 STATUTUM NOVI DICASTERII AD INTEGRAM HUMANAM PROGRESSIONEM FOVENDAM Articolo 1 Nome 1. Il Dicastero per il Servizio dello Sviluppo Umano Integrale assume la sollecitudine della Santa Sede per quanto riguarda la giustizia e la pace, incluse le questioni relative alle migrazioni, la salute, le opere di carità e la cura del creato. 2. Il Dicastero promuove lo sviluppo umano integrale alla luce del Vangelo e nel solco della dottrina sociale della Chiesa. A tal fine, esso intrattiene relazioni con le Conferenze Episcopali, offrendo la sua collaborazione affinché siano promossi i valori concernenti la giustizia, la pace, nonché la cura del creato. 3. Il Dicastero esprime pure la sollecitudine del Sommo Pontefice verso l umanità sofferente, tra cui i bisognosi, i malati e gli esclusi, e segue con la dovuta attenzione le questioni attinenti alle necessità di quanti sono costretti ad abbandonare la propria patria o ne sono privi, gli emarginati, le vittime dei conflitti armati e delle catastrofi naturali, i carcerati, i disoccupati e le vittime delle forme contemporanee di schiavitù e di tortura e le altre persone la cui dignità è a rischio. 4. Una Sezione del Dicastero si occupa specificamente di quanto concerne i profughi e migranti. Questa sezione è posta ad tempus sotto la guida del Sommo Pontefice che la esercita nei modi che ritiene opportuni. Articolo 2 Struttura 1. Il Dicastero è presieduto da un Prefetto, coadiuvato da un Segretario e almeno un Sotto-Segretario, che possono anche essere fedeli laici. 2. Il Dicastero ha propri Membri, fra cui fedeli laici impegnati nei diversi ambiti di competenza del Dicastero e provenienti dalle diverse parti del mondo, così che rispecchino il carattere universale della Chiesa. 3. Dispone di propri Consultori e Officiali, anch essi dalle diverse parti del mondo. 4. Il Dicastero segue in tutto le norme stabilite per la Curia Romana.

970 Acta Apostolicae Sedis Commentarium Officiale Articolo 3 Compito, missione, attività 1. Il Dicastero approfondisce la dottrina sociale della Chiesa e si adopera affinché essa sia largamente diffusa e tradotta in pratica e i rapporti sociali, economici e politici siano sempre più permeati dallo spirito del Vangelo. 2. Raccoglie notizie e risultati di indagini circa la giustizia e la pace, il progresso dei popoli, la promozione e la tutela della dignità e dei diritti umani, specialmente, ad esempio, quelli attinenti il lavoro, incluso quello minorile, il fenomeno delle migrazioni e lo sfruttamento dei migranti, il commercio di vite umane, la riduzione in schiavitù, la carcerazione, la tortura e la pena di morte, il disarmo o la questione degli armamenti nonché i conflitti armati e le loro conseguenze sulla popolazione civile e sull ambiente naturale (diritto umanitario). Valuta questi dati e rende partecipi gli organismi episcopali delle conclusioni che ne trae, perché essi, secondo opportunità, intervengano direttamente. 3. Il Dicastero si adopera perché nelle Chiese locali sia offerta un efficace e appropriata assistenza materiale e spirituale se necessario anche mediante opportune strutture pastorali agli ammalati, ai profughi, agli esuli, ai migranti, agli apolidi, ai circensi, ai nomadi e agli itineranti. 4. Il Dicastero favorisce e coordina le iniziative delle istituzioni cattoliche che s impegnano per il rispetto della dignità di ogni persona e l affermazione dei valori della giustizia e della pace e nell aiuto ai popoli che sono nell indigenza, specialmente quelle che prestano soccorso alle loro più urgenti necessità e calamità. 5. Nell adempimento della sua missione, il Dicastero può intrattenere relazioni con associazioni, istituti e organizzazioni non governative, anche al di fuori della Chiesa cattolica, impegnate nella promozione della giustizia e della pace. Esso può altresì entrare in dialogo con rappresentanti dei Governi civili e di altri soggetti di diritto internazionale pubblico, ai fini di studio, approfondimento e sensibilizzazione sulle materie di sua competenza e nel rispetto delle competenze degli altri organismi della Curia Romana. 6. Il Dicastero s impegna affinché cresca tra i popoli la sensibilità per la pace, l impegno per la giustizia e la solidarietà verso le persone più vulnerabili, come i migranti e profughi, specialmente in occasione della Giornata Mondiale della Pace, la Giornata Mondiale delle Migrazioni e la Giornata Mondiale del Malato.

Acta Francisci Pp. 971 Articolo 4 Rapporto con membri della Curia e con Organismi connessi 1. Il Dicastero agisce in stretta collaborazione con la Segreteria di Stato, nel rispetto delle rispettive competenze. La Segreteria di Stato ha competenza esclusiva sulle materie afferenti alle relazioni con gli Stati e con gli altri soggetti di diritto pubblico internazionale. 2. Il Dicastero mantiene stretti rapporti con la Segreteria di Stato specialmente quando si esprime pubblicamente, mediante documenti o dichiarazioni su questioni afferenti alle relazioni coi Governi civili e con gli altri soggetti di diritto internazionale pubblico. 3. Il Dicastero collabora con la Segreteria di Stato anche partecipando alle delegazioni della Santa Sede in incontri intergovernativi nelle materie di propria competenza. 4. Il Dicastero mantiene uno stretto rapporto con la Pontificia Accademia delle Scienze Sociali, tenendo conto dei suoi Statuti. 5. Sono costituite presso il Dicastero la Commissione per la Carità, la Commissione per l ecologia e la Commissione per gli operatori sanitari, le quali operano secondo le loro norme. Esse sono presiedute dal Prefetto del medesimo Dicastero e da lui convocate ogni qualvolta è ritenuto opportuno, o necessario. 6. Il Dicastero è competente nei confronti della Caritas Internationalis secondo i suoi Statuti. Articolo 5 Altri Organismi Il Dicastero assume anche le competenze della Santa Sede circa l erezione e la vigilanza di associazioni internazionali di carità e dei fondi istituiti agli stessi fini, secondo quanto stabilito nei rispettivi Statuti e nel contesto generale della legislazione vigente. Il presente Statuto viene approvato ad experimentum. Ordino che sia promulgato tramite pubblicazione su L Osservatore Romano e quindi pubblicato sugli Acta Apostolicae Sedis, entrando in vigore il 1 gennaio 2017. A partire da tale data cesseranno dalle proprie funzioni e sono da considerarsi soppressi il Pontificio Consiglio della Giustizia e della Pace, il Pontificio Consiglio Cor Unum, il Pontificio Consiglio della Pastorale per i Migranti

972 Acta Apostolicae Sedis Commentarium Officiale e gli Itineranti e il Pontificio Consiglio della Pastorale per gli Operatori Sanitari, essendo parimenti abrogati gli articoli 142-153 della Costituzione apostolica Pastor Bonus. Dato a Roma, presso San Pietro, il 17 agosto 2016. FRANCESCO

Acta Francisci Pp. 973 CONSTITUTIO APOSTOLICA VOTUPORANGENSIS In Brasilia, dismembratis quibusdam territoriis ecclesialium communitatum Sancti Josephi Riopretensis et Ialespolitanae, Dioecesis Votuporangensis conditur. FRANCISCUS EPISCOPUS Servus Servorum Dei ad perpetuam rei memoriam Brasiliensium fìdelium spiritale iter diligenter dum sequimur, studiose petitionem consideramus Venerabilium Fratrum Thomae Ferreira da Silva, Episcopi Sancti Josephi Riopretensis, et Aloisii Demetrii Valentini, tunc Episcopi Ialespolitani, qui, audita Conferentia Episcoporum Brasiliensi, ab Apostolica Sede enixe postulaverunt ut, ecclesiasticarum circumscriptionum iisdem concreditarum dismembratis territoriis, nova exinde erigeretur dioecesis. Nosmet Ipsi, favorabili praehabito voto Venerabilis Fratris Ioannis d Aniello, Archiepiscopi titulo Paestani et in Brasilia Apostolici Nuntii, de consilio Congregationis pro Episcopis, preces ad Nos admotas animarum saluti valde profuturas censuimus libentesque excipiendas decrevimus. Quapropter, de plenitudine Apostolicae Nostrae potestatis, a dioecesi Sancti Josephi Riopretensi distrahimus territorium, prout in praesens lege civili circumscribitur, municipiorum vulgo nuncupatorum: Álvares Florence, Américo de Campos, Buritama, Cosmorama, Floreal, Gastão Vidigal, Lourdes, Macaubal, Magda, Monções, Nhandeara, Nova Luzitânia, Parisi, Paulo de Faria, Planalto, Pontes Gestal, Riolândia, Sebastianópolis do Sul, Tanabi, Turiúba, União Paulista, Valentim Gentil, Votuporanga, Zacarias; et a dioecesi Ialespolitana seiungimus territorium municipii vulgo nuncupati Cardoso, atque ex ita distractis territoriis novam dioecesim, Votuporangensem appellandam, erigimus ac constituimus. Huius novae dioecesis sedem in urbe vulgo Votuporanga statuimus templumque paroeciale ibi exstans, Deo in honorem Beatae Mariae Virginis «de Aparecida» dicatum, ad gradum et dignitatem ecclesiae Cathedralis evehimus, mandantes ut ibidem Canonicorum Capitulum ad normam iuris instituatur. Novam insuper dioecesim Votuporangensem Metropolitanae Ecclesiae Rivi Nigri suffraganeam decernimus eiusque Episcopum metropolitico iuri Archiepiscopi «pro tempore» eiusdem

974 Acta Apostolicae Sedis Commentarium Officiale Ecclesiae Metropolitanae subicimus. Congruae sustentationi Praesulis conditae dioecesis provideatur Curiae emolumentis, fidelium oblationibus et portione ei obveniente ex divisione, ad normam canonis 122 Codicis Iuris Canonici facienda, honorum quae hactenus Mensis (vulgo «Mitra») episcopalibus Sancti Josephi Riopretensi et Ialespolitanae pertinuerunt. Simul ac Votuporangensis dioecesis erectio ad effectum deducta fuerit, eo ipso sacerdotes dioecesi illi adscripti censeantur, in cuius territorio ecclesiasticum officium detinent; ceteri vero sacerdotes seminariique tirones dioecesi illi incardinati maneant vel incardinentur, in cuius territorio legitimum habent domicilium. Cetera vero secundum ecclesiasticas leges temperentur. Ad haec omnia perficienda praefatum Apostolicum Nuntium deputamus vel, ipso a sede absente, negotiorum Sanctae Sedis in Brasilia gestorem, necessarias et opportunas iisdem tribuentes facultates etiam subdelegando ad effectum de quo agitur, quemlibet virum in ecclesiastica dignitate constitutum, onere imposito ad Congregationem pro Episcopis, cum primum fas erit, authenticum exemplar actus peractae exsecutìonis remittendi. Hanc denique Constitutionem Nostram iugiter ratam esse volumus, contrariis quibuslibet rebus non obstantibus. Datum Romae, apud S. Petrum, die vicesimo mensis Iulii, anno Domini bismillesimo sexto decimo, Iubilaeo Misericordiae, Pontificatus Nostri quarto. Petrus Card. Parolin Secretarius Status Franciscus Di Felice, Protonot. Ap. Francus Piva Protonot. Ap. Loco G Plumbi In Secret. Status tab., n. 312.482

Acta Francisci Pp. 975 LITTERAE APOSTOLICAE Venerabili Dei Servo Antonio Durcovici Beatorum honores decernuntur. I FRANCISCUS P.P. Ad perpetuam rei memoriam. «Beatus populus, cui Dominus est Deus» (Ps 144, 15). Servus Dei Antonius Durcovici, Episcopus Iasensis, in Dacoromania, assiduus fuit Pastor, eucharisticae adorationis apostolus, ardens cultor Immaculati Cordis Beatae Virginis Mariae atque communionis cum Petri Sede heroicus testis tempore totalitaris regiminis. Vir mitis, doctus, pacificus, fide plenus, misericors erga omnes, gregem Domini defendit tota sua vita usque ad martyrium. Ipse natus est die XVII mensis Maii anno MDCCCLXXXVIII in loco Bad Deutsch-Altenburg, in Austria, et paucos post dies ad baptismalem fontem est allatus. Patris eius praematura mors totam familiam Durcovici extremae indigentiae exposuit. Iuvenis vidua Maria duobus cum filiis se in Dacoromaniam transtulit, primum Iassium ac post Bucarestium. Illic Antonius scholam frequentavit apud Institutum Fratrum a Scholis Christianis. Cum vocationem ad sacerdotium sentiret atque in Seminarium Minus Bucarestiense anno MCMI acceptus esset, adhuc admodum iuvenis exercuit vitam orationis, voluntatis Dei auditionis atque oboeditionis sine conditionibus sub moderamine patris spiritualis. Post maturitatem Romam missus est, ubi laureas in philosophia ac theologia consecutus est. Anno MCMX presbyter ordinatus, unum per annum praefectus fuit in collegio Propagandae Fidei. Anno MCMXI Bucarestium reversus est atque administrator paroeciae et religionis professor nominatus est. Tempore primi belli mundialis propter originem suam Austriacam duos per annos retentus est in quodam campo. Concluso bello, annis MCMXVIII-MCMXXII denuo docuit ministeriumque exercuit paroeciale. Ab anno MCMXXVII unum et viginti per annos varia gessit officia: parochi, canonici ecclesiae cathedralis, rectoris Seminarii Bucarestiensis, docentis philosophiae, linguae Latinae, iuris canonici et theologiae moralis. Ad sacerdotalem fraternitatem fovendam Unionem Apostolicam Cleri instituit.

976 Acta Apostolicae Sedis Commentarium Officiale Apostolico studio etiam extra ecclesiasticum ambitum excelluit, erga intellectus cultores omnesque laicos, pro quibus duas ephemerides instituit ad christianam et philosophicam thomisticam doctrinam altius cognoscendam. Mense Octobri anno MCMXLVIL, LIX annos natus, Episcopus Iasensis est nominatus, videlicet urbis suae pueritiae. Statim post inceptum est tempus eius martyrii. Propter oppositionem imperantis communistarum regiminis quod contrarium fuit omni formae religionis, potissimum catholicis, episcopalem consecrationem potuit tantum mense Aprili anni MCMXLVIII suscipere. In difficilioribus rerum adiunctis Episcopus Iasensis coepit paroecias dioecesis suae invisere, constanter fideles adhortans ut in fide perseverarent. Interdum secreti publici custodes perattente invigilabant ei, argumenta adversus eum colligentes ut haberent de quo ipsum accusarent atque apprehenderent. Inter fideles celebrationes religiosas participantes iugiter regiminis exploratores inveniebantur qui e sacristia etiam epistulam furati sunt «De consecratione dioecesis Immaculato Cordi Mariae». Venerabilis Servus Dei accusatus est contra ordinem et Civitatis securitatem incitavisse populumque adhortatum fuisse ne vitam politicam communistarum in Dacoromania participarent. Ipse autem pastorale exercens ministerium, prudentiam semper ostendit et aequo animo presbyteros fidelesque conduxit, inutiles communistarum auctoritatum vitans provocationes. Attamen die XXVI mensis Iunii anno MCMXLIX, dum ad paroeciam quandam prope Bucarestium iter faciebat Confìrmationis sacramenti administrandi causa, apprehensus est. Coepta est ita pro eo diuturna detentionis tribulatio, primum apud sedem Ministerii Internorum, deinde in carcere loci Jilava, ubi probabiliter usque ad autumnum anni MCMLI mansit Hoc tempore iugiter premebatur ut quasdam fictas culpas admitteret, ob quarum accusationem est comprehensus, atque Dacoromanam Ecclesiam sustineret ab Ecclesia Romana seiunctam et cum communistarum regimine operam praestantem. Ipse viam crucis prosecutus est in carcere loci Sighetu Marmatiei, ubi die X mensis Septembris anno MCMLI est translatus ubique alii episcopi et presbyteri erant retenti. Tantum tres menses reclusionem ibi pertulit ac die X mensis Decembris eodem anno obiit. Secundum quasdam testificationes in cella segregatus est, aegrotans, sine medicis curis atque angustiis absumptus. Ascendit tamquam Dominus Iesus Calvarium ut illic crucifigeretur, ac deinde ut a Resuscitato in caelestis Ierusalem gaudio acciperetur.

Acta Francisci Pp. 977 Episcopi Antonii Durcovici martyrii fama adduxit eius dioecesim Iasensem ad canonicam Inquisitionem peragendam annis MCMXCVII-MCMXCIX, cuius iuridicam validitatem Congregatio de Causis Sanctorum agnovit per Decretum die XXIX mensis Octobris anno MMX. Consultores Theologi congregati die XXVIII mensis Februarii anno MMXIII faventem de martyrio tulerunt sententiam. Patres Cardinales et Episcopi, in Sessione Ordinaria die XV mensis Octobris eodem anno, heroicam mortem Venerabilis Servi Dei verum arbitrati sunt martyrium. Demum Nos Ipsi die XXXI eiusdem mensis facultatem dedimus ut Congregatio de Causis Sanctorum Decretum de martyrio promulgaret, ac deinde statuimus ut sollemnis ritus beatificationis die XVII mensis Maii anni MMXIV celebraretur. Hodie igitur in urbe Iasensi de mandato Nostro Venerabilis Frater Noster Angelus S.R.E. Cardinalis Amato, S.D.B., Praefectus Congregationis de Causis Sanctorum, textum Litterarum Apostolicarum legit, quibus Nos Venerabilem Servum Dei Antonium Durcovici in Beatorum numerum adscribimus: Nos, vota Fratris Nostri Petri Gherghel, Episcopi Iasensis, necnon plurimorum aliorum Fratrum in Episcopatu multorumque christifidelium explentes, de Congregationis de Causis Sanctorum consulto, auctoritate Nostra Apostolica facultatem facimus ut Venerabilis Servus Dei Antonius Durcovici, Episcopus Iasensis et martyr, assiduus pastor, eucharisticae adorationis apostolus atque communionis cum Petri Sede heroicus testis, Beati nomine in posterum appelletur, eiusque festum die decima mensis Decembris, qua in caelum ortus est, quotannis celebrari possit. In nomine Patris et Filii et Spiritus Sancti. Quod autem decrevimus, volumus et nunc et in posterum tempus vim habere, contrariis rebus quibuslibet non obstantibus. Datum Romae, apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die XVII mensis Maii, anno MMXIV, Pontificatus Nostri secundo. Loco G Plumbi In Secret. Status tab., n. 21.402 De mandato Summi Pontificis Petrus Card. Parolin Secretarius Status

978 Acta Apostolicae Sedis Commentarium Officiale II Servae Dei Vlctorlae a Iesu (in saeculo Franciscae Agneti Mariae ab Antiqua Valverde Gonzàlez) Beatorum honores decernuntur. FRANCISCUS PP. Ad perpetuam rei memoriam. «Quamdiu manet hic una saltem ex filiabus meis, eam non relinquam, quamvis morte mihi constet». Sic respondit Serva Dei Victoria a Iesu (in saeculo Francisca Agnes Maria ab Antiqua Valverde González) ad omnes qui ei praebuerunt occasionem fugiendi in urbem Martos primis mensibus persecutionis religiosae in Hispania. Sic monstravit fidem in Christo, qui vocaverat eam ad plenam consecrationem per professionem religiosam, ut puellas educaret et sorores religiosas curaret. Eadem fide suffulta, martyrium deinde est amplexa ut, pretio suae vitae, communitatem religiosam cui praesidebat protegeret. Serva Dei orta est die XX mensis Aprilis anno MDCCCLXXXVIII in Vicálvaro prope Matritum ab egenis parentibus, qui operibus ad diem fungebantur ut familiam sustinerent. Aliquot annos adulescentiae egit Compluti prope Matritum apud orphanotropheum quod a Filiabus Caritatis administrabatur. Hac tempestate solidam formationem christianam illa recepit et, cupiens Domino se totam consecrare, Congregationis Filiarum a Divino Pastore novitiatum inivit. Vota temporaria professa est apud Domum Madre di Sanlúcar de Barrameda prope Gades. Anno MCMXII destinata est Communitati Monóvar prope Lucentum, et deinde transivit ad Monforte de Lemos prope Lucum Augusti, ubi vota perpetua nuncupavit. Deinde translata est ad Domum oppidi Martos prope Giennum, cuius communitatis postea facta est Moderatrix. Ab anno MCMXXIV ad annum MCMXXXI Moderatrix fuit communitatis in urbe Sanlúcar de Barrameda, ac deinde communitatis in urbe Martos. Interea seditio militaris in Hispania oriri coeperat, quae totam nationem adduxit ad bellum civile inter annos MCMXXXVI et MCMXXXIX. Itaque provincia Giennensis vexationi politicae et persecutioni religiosae vehementer est subiecta, ita ut multae personae caederentur necnon monasteria, coenobia et templa atque societates catholicae destruerentur. Quocirca Serva Dei curavit ut suae sorores ad variarum familiarum refugium se conferrent.

Acta Francisci Pp. 979 Tandem ea ipsa, simul cum duabus sororibus, coacta est relinquere collegium quod in urbe Martos Congregatio administrabat et apud privatam domum refugium quaesivit. Ipsa sola deinde, coram auctoritatibus republicanis, assumpsit periculosum officium vices gerentis omnium sororum ut ex urbe effugere valerent. Etsi conscia de instantibus periculis, Serva Dei usque ad extremum adhortata est sorores ut Deo eiusque providentiae confiderent. Die vero XII mensis Ianuarii anno MCMXXXVII, milites eam, simul cum Moderatrice Sororum Instituti Trinitatis et cum Abbatissa Clarissarum, deprehenderunt, quas postea in carcerem coniecerunt. Licet detentae et abusus obeundos timentes, hae religiosae numquam tamen desperaverunt, sed continuo orabant et invicem se sustentabant, hortantes ad invicem pro Christo mori. Ea ipsa nocte, simul cum quinquaginta fere viris, inter quos sacerdotes quoque numerabantur, illae deductae sunt ad coemeterium prope Las Casillas. Hic prima luce diei XIII mensis Ianuarii, necem omnium ceterorum conspiciens, Dei Serva, parata ad supremum sacrificium, atrociter tractata est ac tandem immaniter sclopeto interfecta. Cadavera sunt ibi relicta usque ad diem sequentem; cum autem populus perhorresceret tam foedum spectaculum, auctoritates urbis Martos statuerunt ut ea cadavera in communi fossa sepelirentur in eodem coemeterio, ubi usque ad belli civilis finem permanserunt. Mors Servae Dei illieo a populo habita est tamquam martyrium propter fidem signatum. Quam ob rem Inquisitio dioecesana peracta est apud Curiam Giennensem annis MCMXCVI et MCMXCVII. Patres Cardinales et Episcopi, qui die VIII mensis Maii anno MMXII ad Ordinariam Sessionem convenerant, professi sunt Servam Dei necatam esse propter fidelitatem erga Christum eiusque Ecclesiam. Praedecessor Noster Benedictus XVI mandavit ut decretum super Servae Dei martyrio a Congregatione de Causis Sanctorum rite conscriberetur; quod est promulgatum die XXVIII mensis Iunii anno MMXII. Nos inde statuimus ut ritus beatificationis Servae Dei, simul cum DXXI martyribus vicesimo saeculo in Hispania interfectis, die XIII mensis Octobris anno MMXIII in urbe Tarraconensi Hispaniae celebraretur. Hodie igitur, Tarracone in Hispania, de mandato Nostro, Venerabilis Frater Noster Angelus S.R.E. Cardinalis Amato, Praefectus Congregationis de Causis Sanctorum, textum Litterarum Apostolicarum legit, quibus Nos Servam Dei Victoriam a Iesu Congregatione Filiarum a Divino Pastore in Beatorum numerum adscribimus:

980 Acta Apostolicae Sedis Commentarium Officiale Nos vota Fratrum Nostrorum Iesu García Burillo, Episcopi Abulensis, Alfonsi Milián Sorribas, Episcopi Barbastrensis-Montisonensis, Aloisii S.R.E. Cardinalis Martínez Sistach, Archiepiscopi Barcinonensis, Marii Iceta Gavicagogeascoa, Episcopi Flaviobrigensis, Iosephi Emmanuelis Lorca Planes, Episcopi Carthaginensis in Hispania, Antonii Angeli Algora Hernando, Episcopi Civitatis Regalensis, Demetrii Fernández González, Episcopi Cordubensis, Iosephi Mariae Yanguas Sanz, Episcopi Conchensis, Raimundi del Hoyo López, Episcopi Giennensis, Ioannis Piris Frígola, Episcopi Illerdensis, Antonii Mariae S.R.E. Cardinalis Rouco Varela, Archiepiscopi Matritensis, Iesu Stephani Catalá Ibáñez, Episcopi Malacitani, Salvatoris Giménez Valls, Episcopi Minoricensis, Attilani Rodríguez Martínez, Episcopi Seguntini-Guadalaiarensis, Iacobi Pujol Balcells, Archiepiscopi Tarraconensis, Iosephi Angeli Sáiz Meneses, Episcopi Terrassensis, Caroli Emmanuelis Escribano Subías, Episcopi Terulensis et Albarracinensis, Braulionis Rodríguez Plaza, Archiepiscopi Toletani, Henrici Benavent Vidal, Episcopi Dertosensis, Caroli Osoro Sierra, Archiepiscopi Valentini, necnon plurimorum aliorum Fratrum in Episcopatu multorumque Christifidelium explentes, de Congregationis de Causis Sanctorum consulto, auctoritate Nostra Apostolica facultatem facimus ut Servi Dei: Iosephus Maximus Moro Briz et IV Socii, presbyteri dioecesani; Maurus Palazuelos Maruri et XVII Socii, ex Ordine Sancti Benedicti; Iacobus Puig Mirosa et XVIII Socii, e Congregatione Filiorum Sacrae Familiae Iesu, Mariae et Ioseph, necnon Sebastianus Llorens Telarroja, laicus; Maria a Monte Serrato (in saeculo: Iosepha Maria Columnaris García Solanas) et VIII Sociae, religiosae professae Instituti Minimarum Discalceatarum Sancti Francisci de Paula, necnon Lucretia García Solanas, laica et vidua; Mauritius (in saeculo: Alexander) Íñiguez de Heredia Alzóla et XXIII Socii, religiosi professi ex Ordine Hospitalario Sancti Ioannis de Deo; Iosephus Guardiel Pujol, presbyter dioecesanus; Raimundus Ioachimus Castaño González et Iosephus Maria González Solís, presbyteri professi ex Ordine Fratrum Praedicatorum; Antonius Faúndez López, presbyter, et unus Socius, professi ex Ordine Fratrum Minorum, necnon duo presbyteri dioecesani; Hermenegildus ab Assumptione B.M.V. (in saeculo: Hermenegildus Iza y Aregita) et V Socii, ex Ordine Sanctissimae Trinitatis;

Acta Francisci Pp. 981 Carmelus Maria Moyano Linares et IX Socii, presbyteri professi ex Ordine Carmelitarum; Iosephus Xavier Gorosterratzu et V Socii, e Congregatione Sanctissimi Redemptoris; Emmanuel Basulto Jiménez, Episcopus Giennensis, necnon III presbyteri dioecesani, unus seminarii alumnus et unus laicus; Victoria a Iesu (in saeculo: Francisca Agnes Maria ab Antiqua) Valverde González, religiosa Pii Instituti Calasanctiani Filiarum a Divina Pastora; Salvius Huix Miralpeix, Episcopus Illerdensis; Iosephus Nadal i Guiu et Iosephus Jordán Blecua, presbyteri dioecesani; Ioannes a Iesu (in saeculo: Vilaregut Farré) et III Socii, ex Ordine Fratrum Discalceatorum Beatae Mariae Virginis de Monte Carmelo, necnon Paulus Segalá Solé, presbyter dioecesanus; Marianus Alcalá Pérez et XVIII Socii, ex Ordine Beatae Mariae Virginis de Mercede Redemptionis Captivorum; Chrysanthus (in saeculo: Casimirus González García), Aquilinus, Cyprianus Iosephus et LXIII Socii, ex Instituto Fratrum Maristarum a Scholis, necnon Raimundus Aemilianus Hortelano Gómez et Iulianus Aguilar Martín, laici; Emmanuel a Sacra Familia (in saeculo: Emmanuel Sanz Domínguez), presbyter professus et reformator Ordinis Sancti Hieronymi; Andreas a Palazuelo (in saeculo: Michael Franciscus González González) et XXXI Socii, ex Ordine Fratrum Minorum Capuccinorum; Theophilus Fernández de Legaría Goñi et IV Socii, presbyteri professi e Congregatione Sacrorum Cordium Iesu et Mariae necnon adorationis perpetuae Ss. Sacramenti altaris; Albertus Maria Marco Alemán et VIII Socii, ex Ordine Carmelitarum ab Antiqua Observantia, necnon Augustinus Maria García Tribaldos et XV Socii, ex Instituto Fratrum Scholarum Christianarum; Orentius Aloisius (in saeculo: Antonius Solá Garriga) et XVIII Socii, ex Instituto Fratrum Scholarum Christianarum, necnon Antonius Mateo Salamero, presbyter dioecesanus, et Iosephus Gorostazu Labayen, laicus; Melchiora ab Adoratione Cortés Bueno et XIV Sociae, e Societate Filiarum a Caritate Sancti Vincentii de Paul;

982 Acta Apostolicae Sedis Commentarium Officiale Aurelia (in saeculo: Clementina) Arambarri Fuente et III Sociae, religiosae professae Congregationis Servarum Mariae Ministrantium Infirmis; Maria Assumpta (in saeculo: Iuliana González Trujillano) et II Sociae, religiosae professae Congregationis Missionariarum Franciscalium a Matre Divini Pastoris; Ioannes Huguet Cardona, presbyter dioecesanus; Iosephus Maria Ruiz Cano, Iesus Hannibal Gómez Gómez, Thomas Cordero Cordero et XIII Socii, e Congregatione Missionariorum Filiorum Immaculati Cordis B.M.V.; Emmanuel Borrás i Ferré, Episcopus Auxiliaris Tarraconensis, Agapitus Modestus (in saeculo: Modestus Pamplona Falguera), ex Instituto Fratrum Scholarum Christianarum, et CXLV Socii, presbyteri et Seminarii alumni dioecesani, necnon religiosi ex Instituto Fratrum Scholarum Christianarum, ex Ordine Fratrum Discalceatorum Beatae Mariae Virginis de Monte Carmelo, ex Ordine Sancti Benedicti, ex Ordine Fratrum Minorum Capuccinorum, e Congregatione Missionariorum Filiorum Immaculati Cordis BM.V., e Tertio Ordine Carmelitarum a Magisterio; Fortunatus Velasco Tobar et XIII Socii, e Congregatione Missionis; Ioachimus Jovaní Marín et XIV Socii, e Sodalitate Sacerdotum Operariorum Dioecesanorum Cordis Iesu; Richardus Gil Barcelón, presbyter professus e Congregatione Parvi Operis a Divina Providentia, necnon Antonius Arrué Peiró, laicus; Iosepha Martínez Pérez et XI Sociae, e Congregatione Filiarum a Caritate, necnon Dolores Broseta Bonet, laica; qui in Hispania vicesimo saeculo sanguinem suum effuderunt ad testimonium perhibendum Domino Iesu, Beatorum nomine in posterum appellentur, eorumque festum die sexta Novembris in locis et modis iure statutis quotannis celebrari possit. In nomine Patris et Filii et Spiritus Sancti. Clari hi martyres, viri sancti et mulieres qui amaverunt Christum in vita sua eumque imitati sunt in morte coronas ideo triumphales merentes, in quibus Deus crucis mysterium mirabiliter illustravit, ut, ex eorum sacrificio roborati, nosmetipsi Christo fideliter haereremus atque in Ecclesia ad salutem omnium operaremur, sicuti fortes in eiusdem confessione vixerunt, ita et fidei nostrae praebeant firma incrementa virtutum et multiplici suffragio apud Dominum intercedant.

Acta Francisci Pp. 983 Quae vero per has Litteras decrevimus et nunc et in posterum firma esse volumus, rebus quibuslibet contrariis non obstantibus. Datum Romae, apud Sanctum Petrum sub anulo Piscatoris, die XIII mensis Octobris, anno MMXIII, Pontificatus Nostri primo. De mandato Summi Pontificis loco Secretarii Status c Petrus Parolin Archiepiscopus tit. Aquipendiensis Loco G Plumbi In Secret. Status tab., n. 33.112

984 Acta Apostolicae Sedis Commentarium Officiale III Venerabili Dei Servo Ioanni Huguet y Cardona caelitum Beatorum tribuitur dignitas. FRANCISCUS PP. Ad perpetuam rei memoriam. «Habentes autem eundem spiritum fidei, sicut scriptum est: Credidi, propter quod locutus sum, et nos credimus, propter quod et loquimur, scientes quoniam, qui suscitavit Dominum Iesum, et nos cum Iesu suscitabit et constituet vobiscum» (2 Cor 4, 13-14). Iuvenis dioecesanus sacerdos Ioannes Huguet y Cardona, fide virtuteque repletus, suis coram persecutoribus Iesum Christum est testatus. Die XXVIII mensis Ianuarii anno MCMXIII in pago Alaior Maioricae natus est. Primogenitus fuit Francisci et Eulaliae Cardona filius, agricolarum, qui Christiana pietate fideque pollebant. Die I mensis Februarii anno MCMXIII baptismali aqua est ablutus atque die XX mensis Augusti anno MCMXVI Confirmationis sacramento est munitus. Novem annos natus primum ad sacram Eucaristiam accessit. Instituti Fratrum Scholarum Christianarum alumnus probe est edoctus atque pietate Ecclesiaeque amore est informatus. Postquam in dioecesanum Seminarium Minoricense est ingressus, XVI annos natus, electus est ut peregrinationem internationalem participaret Seminarii tironum Romam, Pio PP. XI presbyteratus quinquagesimum recolente annum, qui de eis Christo dicandis est locutus. Ioannes valde est permotus et eius animus sepulcris martyrum invisis est tactus. Anno MCMXXXIII eius familia ad oppidum Ferreries se contulit, ubi Ioannes apostolica incepta participavit. Quibusdam illius loci iuvenibus dixit: «Si aliquando vitam pro Christo tradere debebo, laetus tradam». Die VI mensis Iunii anno MCMXXXVI in cappella Seminarii Barcinonensis per manus Praesulis Emmanuelis Irurita, qui et ipse fuit martyr, sacro ordine est initiatus. «Morti et sacrificio addicti estis», dixit ille sacrum ordinem recipientibus. Primam Missam in pago Ferreries celebravit die XXI mensis Iunii, sancto Aloisio Gonzaga dicato, cui tum propter corporis speciem tum propter virtutes nonnulli eum assimilavere. Triginta tres dies cotidie Missam celebravit, cum arcessiretur ad oppidi Municipium. Antea ab eo est petitum ut sacram Eucharistiam ab

Acta Francisci Pp. 985 ecclesia amoveret ne illa profanaretur, quemadmodum compluribus in vicis acciderat. Quapropter Ioannes Sanctissimum Sacramentum suam in domum detulit, omnino conscius de eventuris periculis. Exinde vestem presbyteralem deponere est coactus atque adstantes parvum crucifixum viderunt, quem iuvenis sacerdos secum deferebat. Morte proposita, iusserunt ut imaginem sacram conspueret. Ioannes vehementer recusavit ac firma voce exclamavit: «Vivat Christus Rex». Duobus manuballistulae ignivomae ictibus percussus, procidit ad solum ac copiosum sanguinem fudit, viginti tres annos natus. Martyrii fama Venerabilis Dei Servi semper confestim in populo increbruit vivaque exinde mansit. Quapropter in episcopali Curia Minoricensi annis MCMLIII-MCMLIV dioecesana Inquisitione est peracta. Theologi Consultores, die XVI mensis Aprilis anno MMX coadunati, de martyrio favens suffragium tulerunt atque Patres Cardinales et Episcopi, in Sessione Ordinaria die XVII mensis Aprilis anno MMXII coadunati, idem suffragium tulerunt. Summus Pontifex Benedictus XVI die X mensis Maii anno MMXII, facultatem fecit ut Congregatio de Causis Sanctorum de hac re Decretum ederet atque statuit ut beatificationis ritus Tarracone die XIII mensis Octobris anno MMXIII celebraretur. Hodie igitur de mandato Nostro Angelus S.R.E. Cardinalis Amato, Congregationis de Causis Sanctorum Praefectus, textum Litterarum Apostolicarum legit, quibus Nos in Beatorum numerum Venerabilem Dei Servum Ioannem y Cardona adscribimus: Nos vota Fratrum Nostrorum Iesu García Burillo, Episcopi Abulensis, Alfonsi Milián Sorribas, Episcopi Barbastrensis-Montisonensis, Aloisii S.R.E. Cardinalis Martínez Sistach, Archiepiscopi Barcinonensis, Marii Iceta Gavicagogeascoa, Episcopi Flaviobrigensis, Iosephi Emmanuelis Lorca Planes, Episcopi Carthaginensis in Hispania, Antonii Angeli Algora Hernando, Episcopi Civitatis Regalensis, Demetrii Fernández González, Episcopi Cordubensis, Iosephi Mariae Yanguas Sanz, Episcopi Conchensis, Raimundi del Hoyo López, Episcopi Giennensis, Ioannis Piris Frígola, Episcopi Illerdensis, Antonii Mariae S.R.E. Cardinalis Rouco Varela, Archiepiscopi Matritensis, Iesu Stephani Catalá Ibáñez, Episcopi Malacitani, Salvatoris Giménez Valls, Episcopi Minoricensis, Attilani Rodríguez Martínez, Episcopi Seguntini-Guadalaiarensis, Iacobi Pujol Balcells, Archiepiscopi Tarraconensis, Iosephi Angeli Sáiz Meneses, Episcopi Terrassensis, Caroli Emmanuelis Escribano Subías, Episcopi Terulensis et Albarracinensis, Braulionis Rodríguez